Stemmen van de Stad

Benieuwd naar wat NSK 2025 inhoudt?

Lees een leuk stukje promo-tekst en verdiep je in het programma van aankomend project: “Stemmen van de stad”!

Het project

Er zindert iets tussen de stenen. Het is de stad, er is leven. Maar wat maakt de stad de stad? Zijn het de mensen of de gebouwen? Dat wat is, of dat wat is geweest?

De stad is een plek van gemeenschap, drukke gezelligheid, muziek, traditie, inspiratie, nieuwe geuren, kleuren en smaken op elke straathoek, ruimte voor groei en ontwikkeling. De stad kan je thuis zijn, als je je eigen plek verovert. Maar het kan ook een centrum van eenzaamheid zijn, van isolement. Je alleen voelen in de massa, onveilig in een onpersoonlijke, onnatuurlijke en kunstmatige omgeving. Een plek van oneindig gezoem, gedreun, gepiep, een wervelwind van eindeloos voortrazend metaal.

Eeuwen aan geschiedenis, miljoenen mensen en de oprukkende moderniteit verdringen zich om de beperkte ruimte. In Stemmen van de stad banen de zangers van het Nederlands Studenten Kamerkoor van 2025 zich een weg door de geschiedenis van de stad om een plek te vinden in het moderne stedelijke leven.

In een gevarieerd programma van moderne en oude koormuziek bezingen 32 deelnemers enerzijds de problemen waar stadsbewoners al eeuwen tegen aanlopen, zoals ontheemding, isolement, verwoesting en overprikkeling. Anderzijds bezingen we ook de feestelijkheid, saamhorigheid en diversiteit van de metropool. De stad is immers een wereld van tegenstellingen.

Onder leiding van dirigent Lodewijk van der Ree en ondersteund door een fantastisch Artistiek Team (bestaande uit een repetitor, accordeonist, een opdrachtcomponist, een stemcoach en een regisseur) zal het NSK alles in haar creatieve arsenaal aangrijpen om een waar Gesamtkunstwerk neer te zetten. In een reeks van 10 concerten in 10 steden wordt het publiek opgenomen in het rumoer van de stad, of dit nu klinkt als het heden of als een paar honderd jaar geleden.

Het programma

*Opdrachtcompositie, titel onder voorbehoud

Lodewijk van der Ree over het programma

Schütz introduceert onze stad, vol overgave zingen we rond het publiek. Met Brahms zingen we hoe trots en blij we zijn deel uit te maken van deze gemeenschap. Maar in deel 2 van Brahms klinkt al een waarschuwing over hoe steden ten onder kunnen gaan als ze niet goed bestuurd worden, iets wat later in het programma terugkomt. Vanuit deze traditionele opening zoomen we in op een drukke straat (Gudmundsen-Holmgreen). Al snel wordt duidelijk dat dit een veel modernere stad is dan waar we tot nu toe over gezongen hebben. In de drukte van de moderne stad bestaan ook problemen, zowel op persoonlijk niveau (eenzaamheid in Eleanor Rigby van de Beatles) als op een veel grotere schaal (gentrificatie in het stuk van Celia Swart). Deze negatievere elementen leiden tot het meest duistere moment in het programma, de Élégie van Ton de Leeuw. De stad is niet meer veilig, verwoest door oorlog. Maar de Leeuw’s stuk eindigt positief, na de complexe meerstemmigheid vinden we elkaar weer in een éénstemmige lofzang. Van daaruit kunnen we verder met nog twee stukken; kleine verhalen en straatbeelden in de grote stad (Penny Lane) en schreeuwerig neonlicht en reclames in het stuk van Mayke Nas. Voor mij is dit laatste toch te humoristisch en licht getoonzet om het heel negatief te benaderen, ik zie het toch vooral als een tongue-in-cheek commentaar op de moderne wereld. Het is duidelijk dat je moet filteren om niet gek te worden, maar dat is iets waar de meeste mensen wel toe in staat zijn. Duidelijk is wel dat je je niet te lang in dit soort schreeuwerige slogans moet onderdompelen. Na een dag in de drukke stad is het fijn om terug naar je eigen nest te gaan met Caroline Shaw.