Archief

Duruflé gebruikte oude melodieën uit de Gregoriaanse muziekcultuur en plaatste ze in de harmonische wereld van midden 20e eeuw in Frankrijk. Wij zullen op onze beurt sommige delen vervangen door andere stukken en in plaats van begeleiding door orgel zal het koor nu door elektronica ondersteund worden.

‘O Tod, wie bitter bist du’ (1912) is het derde motet van een reeks die Reger tussen 1909 en 1912 schreef. Het stuk bestaat uit twee strofen. In de eerste strofe wordt de bitterheid van de dood benadrukt die ook bij hen die nog volop in het leven staan,…

In Dimitri’s compositie zal hij de dood benaderen als mysterie en deze zelf een stem laten krijgen in de vorm van instrumentjes die de zangers bespelen. Elektronica zal zo een plek krijgen binnen het programma in de vorm van een zwerm instrumentjes bespeeld door het koor, en in de…

Krzysztof Penderecki schreef tijdens de rumoerige laatste jaren van de Koude Oorlog in Polen in drie jaar zijn beroemde Poolse Requiem. Het werk volgt de gebruikelijke indeling van een requiem maar kan ook in afzonderlijke delen worden uitgevoerd. Het Angus Dei (1981) zou in één nacht geschreven zijn ter…

Het stuk Lux Aeterna (1966) van de Hongaarse componist György Ligeti is geschreven voor zestien verschillende koorpartijen die niet per stuk staan uitgeschreven. De Latijnse tekst is overgenomen van het gelijknamige deel uit een klassiek katholiek requiem.

‘Walk down that lonesome road’ (1981) is het slotlied van ‘Dad loves his work’, het tiende album van James Taylor. Het is een atypische afsluiting van een popplaat, met een bijna a-cappella, hymne-achtig setting van een tekst. De tekst gaat over de onvermijdelijke eenzaamheid waar je niet onderuit komt,…

In de gedichtenverzameling Frauenliebe und -Leben van Adelbert von Chamisso wordt de liefde tussen een man en vrouw beschreven. Vanuit het perspectief van de vrouw maken we de eerste ontmoeting mee, het smachten, de bruiloft, de geboorte van het kind, tot aan de dood van haar man. Schumann zette…

Een ode aan de liefde. André Jolivet schreef Épithalame voor zijn vrouw ter ere van hun twintigjarig huwelijksjubileum. De jaren van samenzijn worden verklankt in dit etherische 12-stemmige werk voor vocaal orkest, waarin de grenzen van de stem worden opgezocht.

Ubi caritas is, oorspronkelijk, een Gregoriaanse hymne. In zijn compositie heeft Duruflé dit hymne-achtige karakter behouden – het resultaat is een vloeiend lied, waarin de melodieuze boodschap het hele stuk door duidelijk klinkt.

Escher componeerde deze muziek op vijf gedichten van de Amerikaanse dichteres Emily Dickinson: haar Songs of Love and Eternity. De teksten komen duidelijk naar voren doordat ze steeds door maar enkele stemmen worden uitgesproken (de andere zangers zingen op klinkers). Door de chromatische complexiteit werden de liederen pas twaalf…